۱۳۸۷ آبان ۲۵, شنبه

گندم

پشت به نیاکانم رو به جلو حرکت خواهم کرد
فارق می شوم از هر چه که بود وآنچه خواهد شد
رهای رها
حتی خودم را نیز پشت سر خواهم گذاشت
می آیم هر نفس با هر دم و بازدم ...
همچون نوسان انسان تا گندم
همچون طلوع و غروب
حتی خویشتنم را پشت سر خواهم گذاشت
همچون باد
همچون خاک
همچون آب
همچون نوسان گندم تا انسان
فارق